Αστυνομική βία κατά διαδηλωτών στη «Διαμαρτυρία» για τον Δ. Κουφοντίνα στην πλατεία Συντάγματος

Το δικαίωμα στη συνάθροιση είναι κατοχυρωμένο τόσο στο Σύνταγμα της Ελλάδας (Άρθρο 11) όσο και στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Άρθρο 11). Μολονότι η αστυνομία έχει τη νόμιμη εξουσία να παρίσταται στις δημόσιες συναθροίσεις και να τις διαλύει αν συντρέχουν συγκεκριμένοι νόμιμοι λόγοι, όπως η απειλή της δημόσιας τάξης, τα μέτρα που λαμβάνει πρέπει να είναι αναλογικά προς τα αγαθά που καλείται να προστατεύσει. 

Η αδιάκριτη χρήση βίαιων μέσων που απειλούν τη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα πολιτών είναι παράνομη στο κράτος δικαίου. Επιπλέον, η δυνατότητα των αστυνομικών να ασκήσουν βία διέπεται από τις ίδιες εγγυήσεις όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, όπως αποτυπώνεται μεταξύ άλλων στον Κώδικα Ποινική Δικονομίας (Άρθρο 256) στο ΠΔ 141/1991 (Αρμοδιότητες οργάνων και υπηρεσιακές ενέργειες του προσωπικού του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, άρθρο 120), στο ΠΔ 254/2004 (Κώδικας δεοντολογίας του αστυνομικού) και στην Εγκύκλιο του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. (2005) με θέμα «Οι προσαγωγές ατόµων ως προληπτική και κατασταλτική ενέργεια στην άσκηση της αστυνοµικής αρµοδιότητας».

Η ίδια εγκύκλιος επισημαίνει και αποθαρρύνει τις αυθαίρετες προσαγωγές που συμβαίνουν άνευ εξατομικευμένης υπόνοιας διάπραξης αδικήματος, ενώ υπάρχει σειρά καταγγελιών από συνηγόρους ότι η αστυνομία συχνά ενοχοποιεί συλληφθέντες με ανυπόστατα αδικήματα, με αποτέλεσμα να ασκούνται αυθαίρετες διώξεις, προκειμένου να συγκαλύψει παράνομη βία από την πλευρά των αστυνομικών οργάνων.