Ευθύνη μελών Ελεγκτικού Συμβουλίου, ΕΕΑ και ΕΣΚΑΝ

Με το άρθρο 38 του ν. 4373/2016 προβλέπεται ότι  “Ο Πρόεδρος και τα μέλη της Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού και του Εθνικού Συμβουλίου Καταπολέμησης Ντόπινγκ, καθώς και τα μέλη των Ελεγκτικών Συμβουλίων της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, δεν ευθύνονται προσωπικά έναντι τρίτων, αστικά ή ποινικά, δεν εξετάζονται και δεν διώκονται για γνώμη, εισήγηση ή πόρισμα ελέγχου που διατύπωσαν ή για πράξη που διενήργησαν, κατά την άσκηση των προβλεπόμενων από την κείμενη νομοθεσία καθηκόντων τους. Τα πρόσωπα αυτά διώκονται κατόπιν εγκλήσεως, μόνον για συκοφαντική δυσφήμηση, εξύβριση ή παραβίαση απορρήτου και υπέχουν ευθύνη έναντι του Ελληνικού Δημοσίου για πράξεις ή παραλείψεις τους που τελέστηκαν από δόλο ή από βαρεία αμέλεια”.  Στο πλαίσιο της αιτιολογικής έκθεσης του νόμου αναφέρεται απλά ότι η συγκεκριμένη διάταξη προβλέπεται με σκοπό τη “διασφάλιση της απρόσκοπτης άσκησης των καθηκόντων τους (σ.σ. των μελών των εν λόγω οργάνων)” (βλ. σελ. 5 αιτιολογικής). 

Σύμφωνα με την Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής (βλ. σελ. 10-12 της αντίστοιχης έκθεσης) η πρόβλεψη του εν λόγω “ακαταδίωκτου”, προκαλεί προβληματισμούς καθώς: α) επιφυλάσσεται στα μέλη των συγκεκριμένων οργάνων μεταχείριση ανάλογη με αυτή που απολαμβάνουν τα μέλη συνταγματικά κατοχυρωμένων Ανεξάρτητων Αρχών και του Νομικού Συμβουλίου του κράτους, δηλαδή όργανα στα οποία ισχύει ένα συγκεκριμένο και ειδικό καθεστώς και β) δεν υπάρχει κάποια ειδική αιτιολογία που να μπορεί να δικαιολογήσει την διακριτική μεταχείριση των συγκεκριμένων προσώπων σε σχέση με τα υπόλοιπα κρατικά όργανα (αιτιολογία που είναι απαραίτητη στις περιπτώσεις που ¨κάμπτεται νομοθετικώς η αρχή της ισότητας”). Ακόμα, παραπέμποντας στο υπ’ αριθμ.  1221/2014 βούλευμα του Συμβουλίου του Αρείου Πάγου, η Επιστημονική Υπηρεσία επισημαίνει ότι η πρόβλεψη περί μη ύπαρξης ευθύνης ακόμα και στις περιπτώσεις που η  πράξη ή η παράλειψη των προσώπων αυτών αποτελούν “προϊόν δόλιας προαιρέσεως” αποτελεί μια αδικαιολόγητη ευνοϊκή μεταχείριση και με τον τρόπο αυτό καταστρατηγείται το άρθρο 4 του Συντάγματος, το οποίο “κατοχυρώνει όχι µόνο την ισότητα των Ελλήνων πολιτών έναντι του νόµου αλλά και την ισότητα του νόµου έναντι αυτών”.